Woord voor woord

In 1966 was er nog geen Bijbel in Gewone Taal. De meeste mensen lazen de Bijbel in de vertaling van 1951 of in de Statenvertaling. En er waren nog niet zoveel Kinderbijbels als er nu zijn. En er waren ook mensen die de Bijbel niet lazen. Daarom vertelde Karel Eykman de Bijbel in ‘gewone mensentaal, heel direct en heel gewoon’ voor kinderen. Begrijpelijk, zodat iedereen het snapte’. En omdat de taal van de Bijbel in die tijd vooral deftig en minder begrijpelijk was, waren er veel mensen die vonden dat dat niet kon. Maar…ze dachten er waarschijnlijk niet aan dat er op die manier heel veel mensen zo met de verhalen van de Bijbel in aanraking zouden komen.  

Karel Eykman wilde dat de Bijbelse verhalen wat dichter bij de mensen kwamen. Hij gebruikte heel gewone taal, heel direct, en heel aansprekend. Hij heeft een heel groot gedeelte van de Bijbelse verhalen herverteld. Geen enkele Kinderbijbel is compleet. De meeste Kinderbijbels beginnen wel bij Genesis, bij het scheppingsverhaal, Karel Eykman begint bij het verhaal van Abraham. Het scheppingsverhaal vertelt hij na de verhalen over de profeten. Eykman vertelt veel verhalen over de schepping, over Abraham, over de uittocht uit Egypte en de woestijn, over de Koningen, over de profeten, Esther, en de Psalmen. En bij het Nieuwe Testament vertelt hij de verhalen uit de tijd van Jezus op aarde, over de eerste kerk en de reizen van Paulus en over Openbaringen, over het zal zijn op de nieuwe aarde. ‘Zo is de stad waar God zelf wil wonen. Hij komt daar wonen tussen de mensen’. 

 Wat bijzonder is aan deze Bijbel is:

    1.  Het  directe, frisse, eigentijdse taalgebruik. Het leest heel prettig voor. 

2. De keuze van de verhalen. Er zijn weinig Kinderbijbels die zoveel aandacht besteden aan de profeten uit het Oude Testament en ook aan Openbaringen.

3. De boodschap. Eykman laat in heel veel van zijn verhalen zien dat ‘opkomen voor onrecht’ een Bijbelse opdracht is. Hij laat dat regelmatig zien. Dat is mooi. God wil geen rijken die profiteren van armen.